Kłótnia, nie wiadomo o co

Godziny poranne Przemek, z Wiki są w kuchni i szykują się do pracy całym tym przygotowalnią towarzyszy kłótnia nie wiadomo, o co.

- Ze, co powiedziałeś?!

- To, co słyszałaś?!

- Ty chyba oszalałeś?!

- Ja oszalałem?! Ty chyba zwariowałaś!!

- Przeginasz!!

- Co ja?! Chyba sobie żartujesz!

- Ej cisza! – Krzyknęła Agata wchodząc do kuchni – Co się tu dzieję?

- On zaczął!

-Ja ty siebie słyszysz?!

- Dobra nie obchodzi mnie, kto zaczął, o co się kłócicie. Tylko błagam idźcie już, bo chce spać- Wiki oburzona wyszła trzaskając drzwiami, Przemek spojrzał na Agatę

- Wariatka! – Krzyknął za Wiki, po czym sam wyszedł

Oczywiście nie było wyjścia, żeby w szpitalu musieli na siebie patrzeć nie było wyjścia.

- Jak chodzisz, baranie!!

- Ja, baran? Ja? To chyba jak ty chodzisz!!

- Ja chodzę normalnie w przeciwieństwie do Ciebie!

- To ty na mnie wpadłaś!

- Ja?! Ty chyba na głowę upadłeś!

- Ja?! Chyba ty! Powinni Cię w zamknięciu trzymać!

- Przegiąłeś kolego!

- A co może nieprawda!

- Weź idź się, lecz!

- Zaproponowałbym Ci to samo, ale Tobie już żadno leczenie nie pomoże. Przykro mi od dawna jest już dla Ciebie za późno

- Dla mnie?! Ty chyba siebie nie słyszysz!

- Zejdź mi z drogi!

- Oszalałeś, że Ci zejdę to ty zejdź!

 - Ej, ej co się tu dzieje - Zapytał Witek podchodząc do kłócących się przyjaciół

- Nic – odpowiedział Przemek

- Jak to nic jak was słyszeć na drugim końcu korytarza a może i nawet szpitala – powiedział Latoszek

- Tak to chyba jego słychać – powiedziała Wiki

- Mnie? Kretynko, a ciebie nie? – Zapytała się Przemek

- Mnie a ciebie kretynie nie – powiedziała wkurzona Wiki

- Nie no ja zwariuję a kto mi proponował leczenie, kto powiedział, że na głowę upadłem – powiedział Przemek

- Ej! Cisza, co wyście powariowali czy rozum zgubiliście gdzieś dżecie się jak wariaci. Skończycie w końcu czy nie – powiedział Witek

- To ona zaczęła i niech pierwsza skończy – powiedział Przemek

- Nie no jak palne zaraz zamknij się w końcu – odpowiedziała Wiki

- No, co boisz się, że Witek dowie się jaka jesteś że mówisz że powinnem się iść leczyć ze upadłem na głowę – powiedział Przemek

- Nie no ciebie słuchać nie idzie – powiedziała Wiki

- Ej, Wiki, Przemek, co was opętało? Przypominam wam, że jesteście w szpitalu i proszę was o to abyście przestali się kłócić

- Ja mogę, ale ona

- Nie no, co ja znowu może ty się przestań mnie zaczepiać

- Nie no z wami się da rozmawiać i tym bardziej prosić o zgodę nie najlepiej będzie jak zejdziecie sobie nawzajem z drogi

- Ja Ok, ale on łazi za mną – powiedziała Wiki

- Nie no ja zwariuję zaraz przy was wiecie, co zejdzie mi drogi oboje ok – powiedział Witek

Po czym udał się do bufetu

- Widzisz, co narobiłaś tym swoim gadaniem – Powiedział Przemek

- Ja? A może ty tym swoim skarżeniem – odpowiedziała ruda

- Wiesz, co z jednym się zgodzę z Witkiem zejdź mi drogi dzisiaj – powiedział Przemek

- Nawzajem. A ty mi również zejdź z drogi – odpowiedziała Wiki

Po czym oboje udali się przeciwnym kierunku. Wiki na izbę przyjęć, a Przemek do pokoju lekarskiego. Tym czasie Witek spotkała Hanę

- O Hanna dobrze, że ciebie widzę nawet nie wiesz jak się cieszę – powiedział Witek

- Tak a to, dlaczego się cieszyć na mój widok? – Odpowiedziała Hana

- Cieszę się, bo mam do ciebie ogromną prośbę

- Tak ciekawie, jaką chodzi o Lenę coś nie tak?

- Lena nie zupełnie kogoś innego – odpowiedział Witek

- Nie no to o pacjentkę? – Zapytała się Hana

- Nie chodzi mi o twojego braciszka

- O braciszka. Przemek? O co chodzi z nim?

- O to, że dzisiaj spotkałem jego i Wiki

- No i przecież to normalne w szpitalu

- Tak, ale oni się kłócili jak dzieci

- No to trzeba było ich uspokoić

- Myślisz, że nie próbowałem nic do nich nie docierało

- Witek, dlaczego mi o tym mówisz przecież jak się oni kłócili to ich sprawa. Nie uważasz? – Powiedziała Hnna

- Może i tak, ale gdy wchodzi w grę szpital i dobro pacjentów to wiesz, że to już sprawa kogoś mądrzejszego od nich – powiedział Witek

- Nie rozumiem, o co poszło im?

- Nie wiem, ale krzyczeli tak głośno, że ich słyszeć było na drugim końcu korytarza. I uspokojenie moje na nic się zdało oni dalej się kłócili – powiedział Witek

- Acha, czyli co twoim zadaniem mam z tym zrobić? - Zapytała Hana

- Nie wiem pogadaj z nim. Mnie nie posłuchają, ale ciebie tak w końcu jesteś jego siostrą dodatkowo mądrzejszą – powiedział Witek

- Ok. pogadam, ale o tym, że jestem mądrzejszą nie powiem

- Lepiej nie, bo nie wiem jak zareagują. Dzięki

- Jeszcze nie masz, za co – odpowiedział Hana

Po tych słowach Hana udała się do swojego gabinetu, a Witek do pacjentów. Parę chwil później. Jak to wiadomo w szpitalu trudno nie spotykać się. Więc długo nie trzeba było czekać na kolejne spotkanie Przemka i Wiki, a właściwie starcie ich.

- To ty znowu? – Powiedział Przemek

- O matko czy ty umiesz się ode mnie się odczepić i nie łazić za mną – odpowiedziała Wiki

- Ja łażę za tobą to się pomyliłaś idiotko – powiedział Przemek

- Kretynie, co powiedziałeś ja idiotka wiesz coraz bardziej jestem przekonana o tym, że powinnaś pogadać z psychologiem, bo ewidentnie masz problem – powiedziała wkurzona Wiki

 - Ja to chyba ty masz większy problem i to ty powinnaś iść do niego na leczenie – odpowiedział Przemek

- Nie nie nie wytrzymam z tobą ani sekundy dłużej ty durniu – powiedziała ruda

Tym razem kłótnie tę usłyszała Hana.

- Wiec to prawda – powiedziała Hana

- A co prawda? – Zapytał się Przemek

- To, że was słychać w całym szpitalu – powiedziała Hana

- Nas? Nie jego tak – powiedziała Wiki

- Nie no odczep się ode mnie – powiedział Przemek

- Kochani może się uspokoicie, co?

- Ja pewnie siostrzyczko, ale ta wariatka nie.

- Zabiję go zaraz. Odwal się ode mnie – powiedział Wiki

- Ej Wiki, Przemek, co was ugryzło z wami pogadać nie idzie, bo każde słowo kończy się zaczepianiem drugiej strony czy wy umiecie się uspokoić i rozmawiać spokojnie? – Powiedziała Hana

- Hana z nią nie da się spokojnie rozmawiać – powiedział Przemek i pokazał na rudą

- Tak, ze mną nie, a z tobą się da?

- Ej już dosyć tego. Koniec macie się pogodzić nie chce was spotykać kłócących się i wydzierających się na cały szpital

- Czemu nie tylko niech ta ruda zejdzie mi z drogi – powiedział Przemek

- To niech ten baran skończy za mną nie łazić – odpowiedziała Wiki

- O nie trudne zadanie mam. Pogodzicie się czy nie? – Zapytała się Hana

- Nie z ta wariatem – powiedziała Wiki

- Wybacz siostruniu, ale z tą kretynką nigdy. A teraz wybacz idę do pacjenta

Wiki poszła do pokoju lekarskiego, a Hana pokręciła głową, po czym powiedziała na głos:

- Trudny orzech mam do zgryzienia mam nadzieję, że nie połamię się zębów na nim

W tym momencie a tyłu do Hany podszedł Piotr.

- Hej, na kim swoje żeby połamiesz? – Zapytał się Piotr

- Witaj na moim kochanym braciszku i Wiki – odpowiedziała Hana

- Na nich. A co znowu przeskrobał twój braciszek z Wiki? – Zapytał się Piotr

- Co przeskrobał to mało powiedziane – powiedziała Hana

- Aż tak źle no to musi być afera na cały szpital

- No chyba tak

- No mów, co się dzieje?

- On i Wiki jak to w szpitalu wpadają na siebie i za każdym razem kłócą się

- I o to się martwisz. Pokłócą się i pogodzą się

- No chciałabym ale już mi Witek zwrócił uwagę że oni wydzierają się na cały szpital

- No to nie źle, a co poszło? – Zapytał się Piotr

- Nie wiem nawet on nie wie tego

- Jak to nie zapytał się ich?

- Tak zapytał się, ale oni jak to oni już nowa kłótnia

- A znając ciebie to chcesz ich pogodzić tak?

- Tak

- Wiesz, co może oni sami się pogodzą

- Oby

- Chodź na kawę to pogadamy jak mogę pomóc

- Pomożesz mi

- Pewnie, od czego są przyjaciele

Piotr i Hana udali się do bufetu na kawę. Czas płynął bardzo szybko Wiki wychodząc z pokoju lekarskiego zetknęła się z Przemkiem.

- Przemek przestań mnie śledzić! – Krzyknęła

- Ja ciebie śledzę wiesz, co idź się leczyć! – Krzyknął Przemek

- Wiesz, co spotkałam Szymona w bufecie to może pogadaj z nim – powiedziała Wiki

- Sama z nim pogadaj jak jesteś taka mądra – odpowiedział Przemek

- Dureń

- Kretynka

- Wariat

- Idiotka - Te słowa usłyszał Piotr.

- Ej co wyście powariowali słyszeć was w całym szpitalu

- Nas nie tylko tego barana – powiedziała Wiki

- Nie no któryś raz to słyszę z kolei. Wiesz, co zmień płytę ok

- To przestań mnie śledzić – wykrzyczała Wiki

- Ej cisza skończcie te idiotyczną kłótnię! – krzyknął Piotr

- Zaraz skończę, bo idę do pacjentki przepraszam ciebie Piotr. A ty idź do Szymona, bo ciebie umówiłam – powiedziała Wiki

- Tak a ja ciebie umówię jako pacjentkę – odpowiedział Przemek

Piotr chciał coś jeszcze powiedzieć, ale nie zdążył gdyż oboje udali się w przeciwnym kierunku. Piotr zobaczywszy na korytarzu Hanę

- Hana mogę ciebie prosić - Hana kiwnęła głową, po czym po pożegnaniu się z pacjentką podeszła do Piotra.

- Chciałeś ze mną rozmawiać?

- Tak słyszałaś tę kłótnię? – Zapytał się Piotr

- Tak to już nie wiem, która z kolei

- Umówiony jesteś u Szymona ty również wkurza mnie to

- Mnie również, ale oni mnie nie słuchają ciebie również nie posłuchali teraz nawet nie dopuścili do głosu – powiedziała Hana

- O nie tak nie zostawię tego oni posłuchają mnie i skończą z dziecinadą

- Jak chcesz to zrobić?

- Nie wiem, ale zastanowię się nad tym teraz mam operację, ale po tym zajmę się dziećmi

- Chciałbym być przy temu jak się nimi zajmujesz

- Będziesz, bo chyba wiem jak ich załatwię pomożesz mi? – Zapytał się Piotr

- Pewnie

- Dobra lecę na blok do zobaczenia

- Na razie

Operacja przebiegła w miarę szybko i bez komplikacji Hana w tym czasie przyjęła umówione pacjentki, a Wiki i Przemek wpadając na siebie wyzywali się nawzajem od wariatów, kretynów i szpiegów. Piotr po spotkaniu z Haną ustalił szczegóły planu pogodzenia Wiki i Przemka. Piotr postanowił załatwić to w biurze Tretera wiedział, że on ma ten dzień wolny wiec pokój idealnie nadawał do realizacji planu. Hana oczywiście po wcześniejszych ustaleniach do pokoju miała przyjść z Wiki, a Piotr z Przemkiem i tak się stało. Jako pierwszy w biurze Tretera zjawiła się Hana z Wiki, po chwili do nich dołączył Piotr z Przemkiem. Gdy Przemek zobaczył Wiki dostał białej gorączki

- Co ona tutaj robi?!

- Ej ciszej kolego tutaj jest szpital a nie plac zabaw czy dom – odpowiedział Piotr

- O nie ja z nim w jednym pokoju prędzej go zabiję! – Powiedziała Wiki

- Mówiłem cisza to jest szpital czy nie? - Piotr wkurzony krzyknął:

- Tak – odpowiedziała Wiki

- Wiec koniec tej dziecinady, co to ma być?

- Ale …. – Nie dokończył zdania Przemek

- Nie ma, ale. A teraz proszę mi powiedzieć, o co wam poszło?

- O te wariatkę słyszałeś jak mnie nazywa i do kogo wysyła – powiedział Przemek

- Tak, a kto kogo śledzi? – Zapytała się Wiki

- Że ja ciebie niby ty zgłupiałaś do reszty czy uderzyłaś się w głowę

- Tak jak ty – powiedziała Wiki

- Ja … - Przemek chciał coś powiedzieć, ale nie dokończył zdania, bo przerwał mu Piotr

- Hej cisza! Co to jest przedszkole? Kłótnia o zabawkę?

- Ale to on … - powiedziała Wiki ale Piotr jej przerwał

- Powiedziałem cisza zadam wam konkretne pytanie i macie mi konkretnie odpowiedzieć ok? – Powiedział Piotr

- Co było przyczyną kłótni? Od czego się zaczęło?

- Eeee … - powiedział Przemek

- Chyba coś ważnego? – Odpowiedziała Wiki

- Poszło o? O co poszło? – Zapytał się Przemek

- Nie no jaja się robicie ze mnie, kłócicie się cały dzień jak tylko się spotkacie i takie pytanie mi zadajesz Przemek to ja was pytam, o co wam poszło skoro na każdym kroku do gardła sobie  skaczcie? – Zapytał się Piotr

- Eeee chyba nie pamiętam

- Wiki? – Zapytał się Piotr

- Ja chyba też nie

- Nie ni żartujecie, że nie wiecie, o co się kłócicie

- Wiemy ten dureń mnie śledzi – powiedziała Wiki

- A ta idiotka mnie wysyła do psychologa – powiedział Przemek

- Nie no koniec z kłótniami słyszę to już któryś raz z kolei. Od tej pory, jeśli usłyszę jedno słowo skierowane od ciebie Wiki na Przemka albo odwrotnie Przemek, przez dwa tygodnie nie będziecie operować oboje

- Co? To ten … - powiedziała, Wiki ale nie dokończyła zdania, ponieważ przerwał jej Piotr

- Mało wyraźnie powiedziałem wiec powtórzę przez miesiąc koniec operacji przy mnie, Konnicy, Michale zrozumiano czy nie

- Tak – Odpowiedzieli równocześnie

- A teraz możemy już iść? – Zapytał się Przemek

- Tak, ale zgodni i po cichu będziecie dzisiaj pod moją obserwacja zrozumiano?

- Tak

O czym młodzi lekarze wyszli z pokoju Tretera cicho.

- Piotr jak to zrobiłeś?

- Zwyczajnie wiem, jaki Przemek i Wiki mają czułe punkty

- Sala operacyjna tak?

- Tak

- Nie wiem, co powiedzieć po prostu dziękuję

- Nie ma, za co

- Jest za co -Hana pocałowała Piotra w policzek. Przez resztę dnia Wiki i Przemek nie kłócili, teraz byli dla siebie mili. Więc reszta dania minęła spokojnie i już nikomu nie groziła śmierć.

Po skończonym dyżurze Piotr siedział na ławce pod szpitalem i rozmyślał. O Hanie o tym jak bardzo mu jej brakuje, jak tęskni za jej bliskością, za tym wszystkim. Kiedy tak dziś patrzył na pogodzonych Wiki i Przemka, to zazdrościł im pomimo tego, że byli kiedyś parą, że nawet jak byli z kimś związani, to jako przyjaciele byli blisko siebie, zazdrościł im tak wspaniałej i długiej przyjaźni. Z całych rozmyślań wyrwał go Przemek

- Piotr, sory za dziś

- Daj już spokój

- Nie wiem, co nam odbiło

- Nie ma, o czym mówić – Powiedział nieco zamyślony

- Wszystko gra?

- Tak, znaczy nie. Masz coś mocnego?

- Pewnie. Chodź na sucho nie da się rozmawiać – Powiedział Przemek i razem z Piotrem udali się do hotelu. Weszli na górę do pokoju Zapały. Młody lekarz przyniósł z lodówki dwa piwa, sok, wódkę i wyciągnął koniaka z szafki, – Na co masz ochotę? – Zapytał Piotra

- Może koniaka schowaj, zostaw piwo i wódkę – Powiedział Piotr. Przemek wstał i schował koniaka. Panowie zaczęli od piwa, oczywiście rozmawiając przy tym. Potem w ruch poszła wódka, ale nikt nie pomyślał, aby otworzyć okno, więc w pokoju było duszno, dlatego dość szybko zaczęło ich brać.

- Wiesz, co masz super siostrę – Powiedział lekko zawiany Piotr

- Wiem Hana to moja siostrzyczka, a jak ją ten mężulek skrzywdzi to mu nogi z dupy powyrywam

- Pomogę, bo nie pozwolę, żeby ktoś krzywdził Hane.

- Jesteś super kolegą

- Dzięki, ty tez – Odpowiedział Piotr, po czym panowie wypili za zdrowie Hany

- Wiesz Blanka to naprawdę fajna i mądra dziewczyna, właściwie dziecko, mądra inteligentna jak na swój wiek, a ten cały Wojtek to idiota i nie wiem co stracił – Oczywiście mowa Przemka była dość zabawna, Piotra zresztą też

- Czemu tak myślisz?

-  Blanka jest piękną i mądrą córką Wiki. Oczywiście mama też mądra i piękna. A Wojtek ich po prostu zostawił, co przestraszył się odpowiedzialności?

- A…aa, może się bał

- Czego, idiota i tyle

- Odpowiedzialności

 - Tak to, po co wracał, już chciał ja adoptować, ale Blanka jak to dziecko bała się bo go nie znała, to co zamiast zostać to odszedł i co teraz sobie przypomniał – Język już mu się platał coraz bardziej

- Zrobił źle

- źle? Fatalnie, a teraz idiota, co pojawił się po latach

- Z tego, co mówisz to myśli, ze skoro Blanka jest już duża to odpowiedzialność mniesz

- Tak, ale odpowiedzialność nigdy się nie zmniejszy. Jak ona miała problem to gdzie on był? Mnie powiedziała o wszystkim nie jemu

- Ona chyba Cię kocha, jak ojca oczywiście

- Nie wiem, może. A wiesz powiedziała mi, ze jak by mogła wybrać tatę to by

- niech zgadnę wybrała Ciebie

- Tak, a wiesz powiem Ci jeszcze coś ja bym był dumny z takiej córki.

- To, co chyba próbuj chyba nadal czujesz cos do jej mamy

- Nawet jak tak, to ona do mnie nie

- A wie? – Wódka panom powoli się kończyła, a oni szkoda gadać

- Nie i lepiej, żeby nie wiedziała. Pośpiewamy?

- Dawaj – Przemek zaczął grać i razem z Piotrem zaczęli śpiewać zaczęli od „żono moja, jak ja umrę wszystko Twoje” zaraz potem zaczęli Ratownicy, „Bo ja Ciebie kocham”. Pomimo tego, że była godzina 21 Panie nie były wstanie znieść takiego fałszu, więc w 3 weszli do pokoju Przemka

- Co to ma być ?! – Przekrzyczała ich Wiki

- O Piotruś zobacz, nasze kochane dziewczyny przyszły

- Oni sa zalani – Skomentowała Agata

- Mamo to, co robimy? Bo ja dużej tego fałszu nie zniosę

- Skarbie mój nie podoba Ci się jak gramy? – Zapytał Przemek. Agata się zaśmiała

- Skarbie mój kochany, podoba się, ale nie dziś, więc zamknij się i nie śpiewaj – Odparła Blanka. Dziewczyny wybuchły śmiechem, a panowie ucichli

- wykapana mamusia – Skomentował Piotr

- Wiki, co robimy? – Spytała Agata

- Dobra ja biorę tego całego skarba ty Piotra podniesiemy potrzymamy, a Blanka im łóżko rozłoży

- aż tak będziemy się starać – Zapytały równo Agata i Blanka

- a kto chce jutro słuchać jak to szyja boli itp.

- Dobra, rozkładamy – Powiedziała Agata, więc Wiki i Woźnicka podniosła chłopaków a Blank zaczęła rozkładać

- Wiesz ty to jednak kochana jesteś – Powiedział Przemek

- Ty tez Agatko – Dodał Piotr

- A wiecie, co kocham moją kochana siostrzyczkę, i ciebie ruda też

- Jak siostrę – Dodał Piotr

- Tak – Piotr spojrzał na Przemka,- A tak Ciiiii

- Skończone – Powiedziała po chwili Blanka

- Kochane z ciebie dziecko – Powiedział Przemek, którego Wiki starała się położyć. Panie zdążyły ich położyć, a oni po chwili odlecieli. Oczywiście momentalnie zaczęli chrapać, i tak coraz głośniej

- Nie no oszaleję! – Powiedziała Wiki

- Spokojnie może przestaną – Odparła Agata. A oni jak na złość coraz głośniej, Ruda jak to ruda wkurzyła się i wzięła szklankę wody i wylała na nich. Piotr z lekko opóźnionym zapałem zaczął śpiewać „Hej bystra woda”, ale pochwali dołączył do niego Przemek

- No pięknie mamo – PO tych słowach dziewczyny zaczęły się śmiać

- Oszalej przez nich – Wiki podeszła do łóżka od strony Przemka –kochanie śpimy – Po tych słowach Przemek przestał śpiewać, a zaraz po nim Piotr – zawsze to na niego działało – Powiedziała do dziewczyn

- Dobra chodźcie – Powiedziała Agata i Panie udały się na dół.

hejka 

Mam nadzieję, ze sie podoba kolejny nie długo;p Zdradzę tylko tyle, że to teraz przez parę odcinków nie będzie wesoło