Tragiczne zdarzenie cz.2

Od razu jak przyszli do szpitala mieli już pacjentkę, kobieta około 25 lat z ostrym brzuchem, całe szczęście, że szybko udało ustalić im się, że to ostre zapalnie wyrostka, więc wzięli ja na stół. I po skończonej operacji każde z nich udało się do swoich pacjentów. Kiedy już zbliżał się koniec ich dyżuru przyszedł Sambor.

- O dzień dobry Panie doktorze – Powiedziała Wiki

- Cześć wam

- A Ciebie, co tu sprowadza

- zapomniałem ładowarki. Nie widziałeś?

- Tak położyłem tam – I pokazał PIotr na szafkę 

- Ok. dzięki – Powiedział i podszedł do szafki w tej chwili wszedł Falkowicz

- Dzień dobry

- Dzień dobry – Odpowiedziała reszta

- A gdzie Pan Przemek?

- Przemek dzwonił, do mnie, bo musiał coś ważnego załatwić, ale zaraz będzie. Prosił, żebym chwilę go zastąpiła

- No cóż dobrze, mam nadzieję, że nie długo przyjdzie

- To jak ty jesteś to ja idę – Powiedział Piotr

- Dobrze Piotrze, Do zobaczenia

- No na…- Nie dokończył, bo wpadła pielęgniarka

- Była jakaś kraksa pod leśna góra wiozą do nas jakieś 4 czy 5 osób

- Pomarzyłem – skometował Piotr

- Już idziemy – Odparł Falkowicz

- Może i ja się przydał – Rzucił Sambor i razem z Falkowiczem szybko się przebrali i polecieli na izbę

Jako pierwszy na izbę trafił chłopak na oko 20 pare lat, z urazem głowy, nieprzytomny. Tym pacjentem zajął się Sambor, zaraz po tej karetce przyjechała następna ku zaskoczeniu każdego na izbie ujrzeli Przemka

- Boże Przemek! – Powiedziała Wiki i od razu do niego podbiegła, Piotr chciał się nim zająć, ale na izbę wpadła przerażona Hanna, więc ja wyprowadził. Przemek miał uraz głowy, był nieprzytomny, miał sporo zadrapań, a do tego jego puls był spało wyczuwalny, w pewnym momencie na monitorze pojawimy się proste linie co oznaczało „TRACIMY GO”  Wiki od razu Krzyknęła

- Tlen! Reanimujemy

Wiki przystąpiła do reanimacji w tym czasie Piotr i Marek czekali na kolejne karetki. W tym momencie, co Wiki zajęła się Przemkiem to kolejna ambulans przywiózł kolejnego uczestnika wypadku. Pielęgniarka widząc daną sytuacje szybko udała się do pokoju Tretera, z którym był Witek.

- Panie dyrektorze przepraszam, że przeszkadzam, ale izba prosi o pomoc

- Jak to o pomoc przecież są tam lekarze?

- Tak, ale wypadek, który się odbył pod Leśną Górą ma dużo uczestników

- Co spokojnie Pani Aniu – powiedział Treter

- A pozostali lekarze? – Zapytał się Witek

- Niestety zajęci

- Jak to? – Zapytał się Treter

- Pan doktor Piotr czeka na karetkę, Marek również

- A Wiki? – Zapytał się Witek

- Wiki … Wiki zajmuje się pacjentem

- A Falkowicz? – Zapytał się Treter

- Nie może obserwuje Wiki

- Jak to obserwuje? Pani Aniu a Przemek chyba już wrócił? – Zapytał się Treter

- No właśnie wrócił, ale … - pielęgniarka Ania nie dokończyła zdania

- Co ale?

- On był uczestnikiem wypadku

- Co! – Krzyknął, Treter

- Tak i właśnie Wiki zajmuje się nim

Treter i Witek biegiem udali się n izbę w tym czasie właśnie karetka podjechała do szpitala

- Witek zaraz przyjdę tylko zerknę na Przemka

- Ok. I co mamy? -  Zapytał się Witek

- Mężczyzna 30 lat stłuczenia, ból ręki stracił przytomność – powiedział Jadwiga, – po czym dodała – a co z Przemkiem?

- Nie wiem Wiki się nim zajmuje - Treter poszedł zobaczyć

W tym czasie Wiki przystąpiła do reanimacji

- Przemek proszę ciebie nie zostawiaj mnie słyszysz! – Krzyknęła Wiki. Widząc, że reanimacja nie przynosi rezultatów

- Jeszcze raz 260 i adrenalina

- I co z nim? - Do pokoju wszedł Treter:

- Stan beznadziejny reanimacja trwa już około 5 może 10 minut – odpowiedziała pielęgniarka smutnym głosem i tak jakby już go stracili na zawsze

- Co Pani sugeruje?! – Krzyknął Treter

- Ja nic tylko czy to ma sens dalsza reanimacja?

- Tak on jest dzielny – powiedział Treter

- Da radę nie podda się wierzymy w niego – dodał Falkowicz

- Pan? – Zapytał się Treter

- Tak ja – odpowiedział Falkowicz

- Zapała kurcze jesteś dzielny dasz radę wierzymy w ciebie i nie rób nam tego

- Jeszcze raz adrenalina i 300 – powiedziała Wiki

- Zapała jutro masz dyżur proszę wróć – powiedział Treter, po czym dodał – Informujcie mnie

Hej 

Mamy nadzieje, że się wam podoba;) I bardzo was nie zasmuciliśmy wypadkiem Przemka